|
|
مقدمه
آنچه که برای بسياری از معلمان و دست
اندرکاران آموزش و پرورش و خانوادهها مطرح است، اين که در امر يادگيری و پيشرفت
تحصيلی دانشآموزان، عملکرد گروهی و همکاری ميان آنها مهمتراست يا رقابت انفرادی؟
در گذشته اعتقاد بر اين بود که کلاس درس بايد از آرامش و سکوت مطلق برخوردار باشد
و نيز دانشآموزان را به رقابتی سخت و تنگاتنگ با يکديگر وا میداشتند. اما امروزه
بسياری از مدارس در صدد استفاده از برنامههايی هستند که دانشآموزان را به بيان
عقيد و همکاری و مشارکت در يادگيری دعوت میکنند، در دهههای اخير يادگيری مشارکتی
و همکاری و تعاون در گروه، موضوع بحث انگيزی در آموزش شده است و معلمان در حال
تجربه کردن روشهای يادگيری مشارکتی و گروهی هستند تا سطح آموزش را در کلاسهای
خود از لحاظ کمی و کيفی ارتقا دهند.در اين اقدام پژوهی تلاش کرديم چگونگی
تأثيرروشهای مشارکتی برافزايش علاقمندی دانش آموزان پايه دوم راهنمايی مدرسه
راهنمايی شهيدين پورمحمدی به درس علوم تجربی بپردازيم.
:: برچسبها:
اقدام پژوهی ,
اقدام ,
پژوهی ,
پژوهش ,
مقاله ,
تحقیق ,
دانش آموزان ,
عملکرد گروهی ,
آموزش و پرورش ,
:: بازدید از این مطلب : 114
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : دو شنبه 15 ارديبهشت 1395 |
نظرات ()
|
|
|
|
|